สวัสดีค้าาาา ทุกท่านที่โผล่เข้ามาในบ้านหลังเล็กๆนี้ มีความตั้งใจมานานล่ะ ที่อยากจะเขียนเรื่องการไปอยู่ที่ประเทศเยอรมัน ในช่วงเวลาชีวิตหนึ่ง เเบบไม่ได้ตั้งใจมาก คือพูดตรงๆว่า ไม่คิดไม่ฝันว่าชีวิตเราจะอยู่ยาวที่ต่างเเดนได้ขนาดนี้ จากตอนเเรกกะไปไม่เกินปี แต่เผลอเเพร่บๆก็ผ่านไปเกือบ 5 ปี เเน่นอน ไม่ใช่ของง่าย แต่ก็ไม่ยากเกิน เรื่องราวการต่อสู้ต่างเเดน ไม่ใช่เเค่เป็นการออกไปเผชิญกับคนนอกบ้าน แต่การปรับตัวอยู่กับคนในบ้าน และเเม้กระทั่งตัวเราเอง ที่เราจะได้เจอตัวตนของเราจริงๆเมื่อ ต้องไปเผชิญเหตุการณ์ไม่คาดฝัน และทำไงให้เอาตัวรอดได้...
ต่างประเทศ ภาษาอาจจะสำคัญ เเต่ที่มากกว่านั้นคือ ทักษะการเอาตัวรอด ไม่ต้องกลัวถ้าคุณพก ความกล้ามามากกว่าความกลัว เราก็มาเเพ๊คกระเป๋าเดินทางไปด้วยกันเลย
เเต่พอมาคิดอีกที ไหนๆก็ไหนๆล่ะ มานั่งนับนิ้วตัวเอง ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ได้เดินทางไปทั้งหมดก็หลายประเทศอยู่ นับไปนับมาถึงปัจจุบัน ที่สุดท้ายที่ได้ไปเมื่อต้นปีที่ผ่านมาคือ เนปาล นับเป็นประเทศที่ 21พอดี ก็คิดว่าไม่น้อยล่ะ สำหรับคนๆหนึ่ง คงมีกึ๋นพอจะมาเล่าให้คนอ่านได้
มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ที่อยากจะเล่าให้คนที่อยากจะเดินทาง และกำลังจะเดินทาง ได้เตรียมตัว
และเพราะอีกไม่กี่วัน การบินอีกครั้งของชีวิตก็จะเริ่มขึ้นอีก
ก็เลยจะติวคนเดินทาง ตั้งเเต่ได้รับตั๋วบิน เเล้วจะก้าวออกจากสุวรรณภูมิเลย
ต่างประเทศ ภาษาอาจจะสำคัญ เเต่ที่มากกว่านั้นคือ ทักษะการเอาตัวรอด ไม่ต้องกลัวถ้าคุณพก ความกล้ามามากกว่าความกลัว เราก็มาเเพ๊คกระเป๋าเดินทางไปด้วยกันเลย
เเต่พอมาคิดอีกที ไหนๆก็ไหนๆล่ะ มานั่งนับนิ้วตัวเอง ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ได้เดินทางไปทั้งหมดก็หลายประเทศอยู่ นับไปนับมาถึงปัจจุบัน ที่สุดท้ายที่ได้ไปเมื่อต้นปีที่ผ่านมาคือ เนปาล นับเป็นประเทศที่ 21พอดี ก็คิดว่าไม่น้อยล่ะ สำหรับคนๆหนึ่ง คงมีกึ๋นพอจะมาเล่าให้คนอ่านได้
มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ที่อยากจะเล่าให้คนที่อยากจะเดินทาง และกำลังจะเดินทาง ได้เตรียมตัว
และเพราะอีกไม่กี่วัน การบินอีกครั้งของชีวิตก็จะเริ่มขึ้นอีก
ก็เลยจะติวคนเดินทาง ตั้งเเต่ได้รับตั๋วบิน เเล้วจะก้าวออกจากสุวรรณภูมิเลย
ดีไหม ขอเสียงหน่อยยยยย......
